در تفسیر فرات بن ابراهیم از امیرالمومنین علی(ع) روایت شده که فرمود: رسول خدا در یکی از روزها بر فاطمه ی زهرا(س) وارد شد و دید که دخترش ناراحت است. پس به او فرمود: (حدیث کشیده می شود به احوالات قیامت) ای فاطمه، چون به در بهشت برسی دوازده هزار حورالعین از تو استقبال می کنند که قبلاً از کسی استقبال نکرده اند و بعداً هم از کسی استقبال نخواهند کرد. در دست هر یکی از آن ها وسایل نورانی است و بر ناقه هایی از نور سوارند که جهاز آن ناقه ها از مروارید و رکاب آنها از زِبَرجَد می باشد. میان جهاز هر ناقه بالشی از سُندُسِ بهشت نهاده شده. و تو داخل بهشت می شوی، تمام اهل بهشت شادی می کنند و یکدیگر را بشارت می دهند. آنها برای شیعیان تو سفره هایی از جواهرات رنگین بر ستونهای نور نصب می کنند و شیعیان تو از آن سفره ها طعام می خورند، در حالی که مردم مشغول حساب خود هستند. شیعیانِ تو تا ابد از نعیمِ بهشت بهره مند می شوند و وقتی دوستان خدا و امامان در بهشت قرار گیرند، تمام پیامبران از آدم تا خاتم به زیارت تو می آیند. (بیت الاحزان، باب فضائل حضرت زهرا(س))