آمار بازدید سایت
اطلاعات سايت
كاربران سایت
در کتاب «الثاقب فی الناقب»آمده که امیرالمومنین علی(ع) چیزی از یک نفر یهودی قرض نمود، یهودی در مقابل آن، چیزی را به عنوان رهن درخواست کرد. علی(ع) چادر حضرت فاطمه ی زهرا(س) را که از پشم بافته شده بود، در گِرو قرضش گذاشت.
یهودی آن چادر را به خانه ی خود برده و در میان اتاقی نهاد. هنگامی که شب فرا رسید و تاریکی بر همه جا حاکم شد، زن یهودی برای کاری وارد آن اتاق شد. دید نوری آن اتاق را فرا گـرفته و روشن نمـوده است. فوراً نزد شوهرش آمد و او را از این امر آگاه کرد.
مرد یهودی که بودن چادر حضرت فاطمه(س) را در منزلش فراموش کرده بود، از این امر در شگفت شد. به سرعت برخاست و داخل اتاق رفت، ناگهان دید که نورِ آن چادر تمام اتاق را فراگرفته، گویی شعاعش از ماه شب چهاردهم فروزان تر بود و از نزدیک می درخشید.
مرد یهودی که از این امر در شگفت بود، محل چادر را بررسی کرد و با دقت به آنجا نگاه کرد و فهمید که نور از همان چادرِ حضرت فاطمه(س) می درخشد. از اتاق خارج گشت و به سرعت به دنبال قوم و خویش خود رفت. زنش هم به سوی قوم و خویش خودش رفت و آنها را در آن اتاق حاضر کردند. در آن شب تعداد هشتاد نفر از یهودیان در خانه ی او حاضر شده و این منظره را مشاهده کردند و همگی مسلمان شدند. (الثاقب فی الناقب، ج2، ص301 – به نقل از القطره، ج2، ص424)
قرآن کریم