زنی به خدمت
حضرت زهرا(س) رسید و عرض کرد: مادر پیر و ناتوانی دارم که در نماز بسیار اشتباه می
کند، مرا فرستاده تا از شما بپرسم که چگونه نماز بخواند. آن حضرت فرمودند: هر چه می
خواهی بپرس. آن زن سؤالات خود را مطرح کرد تا به ده سؤال رسید و حضرت زهرا(س) با روی
گشاده جواب داد. زن از زیادیِ پرسش خود شرمنده شده و گفت: شما را بیش از این زحمت نمی
دهم. حضرت فاطمه(س) فرمود: باز هم بپرس. آن گاه برای تقویت روحیه ی آن زن چنین
فرمود: اگر به کسی کاری واگذار کنند، برای مثال از او بخواهند که بار سنگینی را به
ارتفاع بلندی حمل کند و در برابر این کار، صد هزار دینار به او جایزه بدهند آیا او
با توجه به آن پاداش، احساسِ خستگی می کند؟ زن جواب داد: نه. آن حضرت فرمود: من در
مقابلِ هر پرسشی که جواب می گویم از خدا پاداشی به مراتب بیشتر دریافت می کنم و
هرگز ملول و خسته نمی شوم. از رسول خدا(ص) شنیدم که روز قیامت دانشمندانِ اسلام در
برابر خدا حاضر می شوند و به اندازه ی علم و تلاش و کوششی که در راه آموزش و هدایتِ
مردم داشته اند از خدای خود پاداش می گیرند. (بحارالانوار، ج2، ص3)