ظلمت میان قلب عالم جلوه گر بود                                رنگ سیاهی تابش شمس و قمر بود

شیطان به همراه سپاه خود به فکر                                     گمراهی انسان و اغفال بشر بود

در آن زمان حرفی ز حق پیدا نمی شد                            ذهن بشر دنبال قتل و سیم و زر بود

با آن همه آیات بسیار الهی                                            معبود انسان آهن و چوب و حَجَر بود

گمراهی انسان ز حدّ خود فزون شد                                  در ذهن او جهل مرکّب مُستقر بود

در آن زمانِ تیرگی و جاهلیت                                                  فرزند دختر مایه ی ننگ پدر بود

وقتی که بابا دخترش را زنده می کُشت                                   در بین ایل و خانواده مفتخر بود

غارتگری و قدرت و شهوت پرستی                                 بر شاخه های نفس انسان بارور بود

آمد ز سوی حق تماماً نور و رحمت

یعنی محقّق شد رهایی از طلالت

تو آمدی و زیر و رو کردی جهان را                                         تو آمدی و زنده کردی دختران را

تو آمدی با نور زهرایی قلبت                                          روشن نمودی آسمان و کهکشان را

تو آمدی و تخت ظالم سرنگون شد                               بر هم زدی ظلم و جفای بی کران را

تو آمدی و طاق کسری هم فروریخت                                روشن نمودی بر همه راز نهان را

با نور تو آتشکده خاموش گردید                                         حیران نمودی عالِمان و کاهِنان را

با ذکر و تسبیح خداوند تعالی                                            باطل نمودی جادویِ جادوگران را

دریای ساوه با قدومت خُشک گردید                               با ذکر حق ، تو آشنا کردی لِسان را

بر هم زدی راه و رسومِ بت پرستی                              بر ما شناساندی خدای مستعان را

تو آمدی و بر جهان اعجاز کردی

بر ما کتاب زندگی را باز کردی

ای برگزیده ، رحمةٌ للعالمینی                                          تو باعث خلق سماوات و زمینی

تو اولین مخلوق ذات کبریایی                                                   گرچه میان انبیا تو آخرینی

عقل بشر عاجز بود وصف تو گوید                                        از هرچه خالق آفریده برترینی

مُشتق شده نام تو از نام خداوند                              همچون خداوند ، حضرت بالا نشینی

نور تو با نور علی یکجا رقم خورد                                       همزاد و همراه امیرالمؤمنینی

ذکر لبانت روز و شب نام علی بود                                  تو همصدا با حضرت روح الأمینی

وقتی که در معراج رفتی ، فکر کردی                             با حضرت شاه ولایت همنشینی

سوگند بر لفظ جلاله می خورم من                                    تو آمدی تا روی حیدر را ببینی

دار و ندار تو امیرالمؤمنین است

عشق تو از روز ازل یعسوب دین است

بالاتر از ارض و سما باشد مقامت                                 پیغمبران محوِ فصاحت در کلامت

عیسی و موسی و خلیل الله و یوسف                        دلداده ی خویِ تو و خُلق و مرامت

ای حاصل چندین هزاران مرسلِ حق                               ساطع شده از نور تو نور امامت

ذکر علی دیباچه ی عشق الهیست                         مدح علی ذکر مُدامِ صبح و شامت

این سینه ام گنجینه ی مِهر شما بود                    در سینه ام از عشق تو دارم علامت

روز ازل ای پادشاه کشور دل                                 مستم نمودی از شراب سبز جامت

من را نمک گیر خودت کردی از اول                             در ذائقه دارم هنوز طعم طعامت

شکر خدا بر آستان تو گدایم                             فخر من این بس از ازل هستم غلامت

با گوشه ی چشمی مرا سلمان کن امشب

تا اینکه گویم مدح تو هر روز و هر شب