ما مِن مُسلِمٍ یَزرَعُ زَرعا أو یَغرِسُ غَرسا فَیَأكُلُ مِنهُ طَیرٌ أو إنسانٌ أو بَهِیمَةٌ إلاّ كانَت لَهُ بِهِ صَدَقَةٌ
هـر مـسـلـمـانـى بـذرى بیفشاند یا نهالى بنشاند و از حاصل آن بذر و نهال پرنده اى یا انسانى یا چرنده اى بخورد ، براى او صدقه محسوب شود.
( كنزالعمال ، 9051)