آمار بازدید سایت
اطلاعات سايت
كاربران سایت
یکی از حقوقی که در رساله ی حقوق امام سجاد(ع) بیان شده است، حق همسایه و
همجواری است. حق همسایه آن است که در غیابِ وی، آبرویش را حفظ نموده و به هنگام
ملاقات، او را احترام کنی و در هر حال پشتیبان او باشی. در صددِ عیبجویی اش
برنیایی و درباره ی بدیهایش جستجو نکنی. اگر اتفاقاً عیبی از او دیدی سینه ات قلعه
ی مستحکم عیوب و اسرار او باشد، به گونه ای که با سرنیزه نیز نتوان بدان دست یافت.
اگر با کسی راز خود را در میان می گذارد به سخنانِ آنها گوش مده. او را در سختی ها
تنها مگذار. اگر او نادانی کرد، تو بزرگواری و در هرحال، شیوه ی مسالمت آمیز را از دست مده. در برابرِ بدگویان و بدخواهان،
مدافع او باش. حیله ی افراد به ظاهر نصیحتگو را برایش فاش کن و با او خوش رفتار باش. (ریاحین الشریعه، ج2، ص314)
زیباترین شیوه
ی رفتار با همسایه، در عملِ فاطمه زهرا(س) تجلی داشت. ایشان همیشه همسایگان را بر
خود مُقدّم می دانست و در مناجات های شبانه برای آنان دعا می کرد و خیرِشان را از
خدا طلب می نمود.
امام حسن
مجتبی(ع) در این زمینه چنین فرمود: مادرم شبِ جمعه یکسره در حال قیام بوده و تا
صبح به رکوع و سجده نرفت و مدام برای مردم دعا می کرد و نام آنان را به زبان می
آورد. صبح به ایشان گفتم، در دُعای دیشب برای خودتان چیزی طلب نکردید؟ آن حضرت
جواب داد: اول برای دیگران، پس از آن برای خود. (کشف الغمه، ج2، ص94.)
قرآن کریم