صفوری شافعی از ابن جوزی نقل می کند که رسول خدا (ص) در شبِ عروسی، برای فاطمه (س) پیراهنِ تازه ای دوختند و جامعه ای کهنه و وصله دار نیز در نزدشان بود. در این هنگام سایلی (نیازمندی) در زد و گفت: از خانه ی رسول خدا (س) لباس کهنه ای می خواهم. فاطمه ی زهرا (س) خواست لباس وصله دار را به او بدهد، ولی فرموده ی خدای متعال یادش آمد که: «لن تنالوا البرحتی تنفقوا مما تحبون» (آل عمران ، آیه ی 93)
لذا جامه ی نو را به او داد. وقتی که هنگام زفاف نزدیک شد، جبرئیل به محضر نبی اکرم (ص) آمـد و عــرض کرد: یا رسول الله پروردگارت سلام می رساند و مرا فرمان داده که به فاطمه (س) سلام برسان و برای فاطمه، توسط من جامه ای از دیبای سبز از جامه های بهشتی فرستاده است ... . (نزهه المجالس ، ج2 ، ص 226 به نقل از فاطمه الزهرا من المهد الی اللحد ، ص 192)